به گزارش نما ،"حجتالاسلام رضا درزی" که بین سالهای 70 تا 76 در جلسات ماهانه اخلاق آقای "محمود امجد" شرکت داشتند، به ذکر خاطرهای کوتاه از وی پرداخته که در ادامه آمده است:
"به یاد دارم در ایامی که در قم بودیم و روزهای اول هر ماه در جلسه اخلاقی آقای امجد شرکت میکردیم، او در یکی از جلسات درباره حضور در محضر آیتالله بهاءالدینی حرف میزد و میگفت: ما در محضر ایشان(آیتالله بهاءالدینی) مانند آجر بودیم! (یعنی هیچ نمیفهمیدیم)
در آن ایام، ما طلبهها این حرف امجد را حمل بر شکستهنفسی و تواضع وی میکردیم اما بعدها با اتفاقات و مواضعی که در فتنهها از او دیدیم، متوجه شدیم که وجود امجد در محضر بزرگانی همچون آیتالله بهاءالدینی حقیقتاً مثل آجر بوده که از نورانیت آنان هیچ بهرهای نگرفته بود بلکه مانند سنگی در کنار آب فراوان که هیچ اثری از زلال آب و نور آفتاب در آن ظاهر نمیشود جز کدورت و سیاهی!
چه زیبا قرآن میفرماید: «ثم قست قلوبکم من بعد ذالک فهی کالحجاره اوشد قسوه وان من الحجاره لما یتفجر منه الانهار و ان منها لما یششقق فیخرج منه الماء و ان منها لما یهبط من خشیه الله و ما الله بغافل عما تعملون» (بقره-74)
امیدوارم این سرنوشت امجد و امثال او برای ما درس عبرتی باشد و هیچوقت از خدا غافل نشویم؛ الهی به حق محمد و آلش یک آن ما را به حال خود وا مگذار؛ آمین یا رب العالمین!"
تسنیم
اعتراف "محمود امجد" از عدم بهره اخلاقی و معنوی از محضر آیتالله بهاءالدینی!
"محمود امجد" در یكی از جلسات درس اخلاق خود درباره حضور در محضر آیتالله بهاءالدینی، عبارتی را به كار برده كه حكایت از آن دارد كه وی هیچ بهره اخلاقی و حظ معنوی از محضر آیتالله بهاءالدینی به عنوان بزرگ مرد عرفان و اخلاق نبرده است.
۱۳۹۹/۱۰/۳